Φυγή.
Πραγματικότητα θα σου ξεφύγω...
Θα πάω σ' άλλους τόπους, όπου θα μαι εγώ Θεός στόν μικρό μου κόσμο..
Μα θα 'χει αξία άραγε;
Όχι, όχι δεν θα 'χει...
Μα γιατί;
Ξές εσύ.....
Ω τί ειρωνία.... μια ειρωνία τραγική που δηλητηριάζει την ψυχή σου και πληγώνει τη σκέψη σου. Αχ μικρό παιδί πότε θα καταλάβεις...
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008
Ασυναρτησίες ενός τρελού (Μέρος δεύτερο)
Αναρτήθηκε από Rat στις 10:03 μ.μ.
Ετικέτες Παλιά κείμενα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 προσεγγίσεις:
Αυτός ο στίχος με τρελαίνει!
Αχ μικρό παιδί πότε θα καταλάβεις...
Είναι ίσως το πιο τέλειο πράγμα που έχω ακούσει από έναν συνομήλικο...
Και δεν υπερβάλλω.Το θυμάμαι πάντα αυτό εδώ.
Δημοσίευση σχολίου