Το μεγαλείο μιας ανεκπλήρωτης επιθυμίας
είναι οι λέξεις που χαράσσουν τη ζωή μας
την τυλίγουν με πληγές
που ΄χει μείνει να φυλάει σαν θησαυρούς
Στα όνειρα που δεν μας σκότωσαν ακόμη
κρύψαμε ένα μονάχα βράδυ
κι όταν η ανάγκη το ζητήσει
πίσω το γυρνούμε
από την ενθύμηση το κλέβουμε
Μ' αυτό ταΐζουμε την άγρια όψη μας
άδεια από ψυχή και νόηση
έχει γίνει πια ένας φίλος για τις ανάγκες
Δεν μπορούμε να το εγκαταλείψουμε
λυπούμαστε μα δεν έχουμε το σθένος
Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008
Επιθυμία
Αναρτήθηκε από Rat στις 6:00 μ.μ.
Ετικέτες Νέα κείμενα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 προσεγγίσεις:
Δημοσίευση σχολίου