Σου παραδίδω το φθαρμένο κορμί
δεν υπάρχει δισταγμός στο βλέμμα
ποτέ δεν ξέχασα
των ήχο των χρωμάτων
Γι’ αυτούς που κυνηγούν τις σκιές
είναι μικρό το τίμημα
η κραυγή και η αποσύνθεση
το φως που ξεψυχά στις επιθυμίες
λέξεις αυτόχειρες
που συνθέτουν
τα ωραιότερα ποιήματα
Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008
Θάνατος
Αναρτήθηκε από Rat στις 5:57 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 προσεγγίσεις:
Πάντα μιλάμε τόσο φανερά για θάνατο.. βάζοντας τόσο χρώμα στις λέξεις..
Κι όμως... ποια ειναι η αιτία άραγε..;
΄΄Ισως το πόσο πολύ μας αρέσει η ζωή έστω κι αν κυλιόμαστε στη στάχτη...;
Δημοσίευση σχολίου