Και είναι οι λέξεις τυφλές
γιατί μπροστά σου
δειλιάζει το φως
υγρή φωτιά
τα μάτια σου
γιατί μπροστά σου
δειλιάζει το φως
υγρή φωτιά
τα μάτια σου
Αναρτήθηκε από Rat στις 10:21 μ.μ.
Αλλά θα πεθάνει και η παγίδα της ομορφιάς της
που τόσο υπομονετικά προσφέρεται
στην εξημερωμένη άγρυπνη θλίψη μου
Σαμιουέλ Μπέκετ
Το παρόν blog αποτελεί μια απόπειρα αυτοέκφρασης σε διαρκή κίνηση.
Η οποιαδήποτε αναπαραραγωγή των ποιημάτων είναι θεμιτή (με η χωρίς την αναφορά της πηγής).
Απαγορεύεται όμως η εμπορική εκμετάλλευση τους.
Ένα ευχαριστώ σ' όλους τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες... αυτός ο εσείς που εγώ εφευρίσκω ενάντια στη λήθη.
2 προσεγγίσεις:
...Mα πως να σε κοιτάξω
όταν η φλόγα μέσα σου
λιώνει το βλέμμα μου..
Μονάχα το υγρό σου φιλί
δίνει ζωή στις σιωπηλές μου
λέξεις..
κι έτσι ξεκινάω απ την αρχή
να σ' ερωτεύομαι...
΄Ομορφος ο τρόπος που γράφεις. Αγγίζεις με λέξεις...και μας μεταφέρεις σε κόσμους ονειρικούς και διάφανους σαν τις αλήθειες σου.
Καλό απόγευμα...
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ
Δημοσίευση σχολίου