Κουβαλούμε στην πλάτη
λίγη φτηνή έπαρση
των ανθρώπων το πρώτο χάρισμα
Κουβαλούμε στην πλάτη
έναν υπαινιγμό για υπέρβαση
Ερινύες με ασημόχρωμα πρόσωπα
προσευχές που ξεχάσαμε στους δρόμους σου
Κουβαλούμε στην πλάτη
κάθε χτύπο του ρολογιού
κάθε μικρή πληγή του χρόνου
ανελέητο φορτίο
ανάγκης κάλεσμα
ανέλπιδη ραγισμένη αναμονή
Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008
Υπέρβαση
Αναρτήθηκε από Rat στις 1:21 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 προσεγγίσεις:
...Έναν υπαινιγμό για υπέρβαση...
Ναι..σε λίγο θα λυγίσει
αυτό το σώμα που έχω φορτώσει.
Σαν εκείνα τα δέντρα
τα αιωνόβια,που ναι φορτωμένα
μ' αναμνήσεις..
Αλήθεια..
Φανταζεσαι τι κουβαλούν..;
Αν δεν κινήσεις
αν δεν μετατοπίσεις όρια
κι αν δεν καθορίσεις νέα
η υπέρβαση δεν έρχεται ποτέ
σε βρίσκει ανέτοιμο
στη μέση του αέναου κύκλου...
Δημοσίευση σχολίου