Τυμβωρύχοι ονειρώξεων
σκοινοβατούμε
όμηροι
στην εκ των έσω αποκάλυψη
Βήματα αναγόμενα σε φυγή
ορίζοντες απογυμνωμένων κριμάτων
Ενδοτικά απομακρυνόμενοι
άχραντοι λιποτάκτες
προσμειδιούμε φιλήδονα
καταχωρώντας προορισμούς
στην ξέπνοη αφαιμαγμένη ηχώ
εύθραυστων ειδώλων
Λήγουν την εποχή μας
και μας ονομάζουν
εκτροχιασμένους ήχους
Δέσμιους
μιας αποτεφρωμένης εξιλέωσης
Ζητούν αντίποινα
και φταίμε
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
-Ίσως μια έκρηξη ομολογίας
Αναρτήθηκε από Rat στις 4:13 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 προσεγγίσεις:
Οι στίχοι σου μου θυμίζουν ένα απόσπασμα του τραγουδιού "Το Ξέσπασμα" του αγαπημένου Πρίγκηπα , Παύλου Σιδηρόπουλου
"Κι οργώνοντας τους δρόμους
ακούω χιλιάδες νόμους
μα εγώ όμως προχωράω
και πίσω δεν κοιτάω
κι όπου γουστάρω πάω
και τρέχει ο άνεμος μπροστά
τον ήλιο ακολουθάω
κι ο μήνας έχει εννιά "
Κι αν υπάρχει κάτι καλύτερο από την ευμορφία του ποιήματος , αυτό είναι η έκρηξή του...
Δημοσίευση σχολίου