Υ.Γ

Ψηλαφιστά
νομοθετούμε
τις φωνές

Οι μνείες μας
εκδορές
στο άπειρο

Θραύσματα
που λαξεύουν
το τέλος

Πανόραμα
θολών
επικλήσεων

Σερνάμενοι
στους πιο αιχμηρούς
στοχασμούς

Ανήκουμε πια
στην απόκριση
μιας απάτης

Άπληστα
κλέβουμε πάθη
απ’ τις κόγχες

Παραδομένοι στη ροή
πληγιάζουμε
τη λιτανεία που συντελείται

Έτσι
για τη λάμψη
της παραφοράς

Και όταν αρνηθούν
του καιρού
την αφθονία

Αναίσχυντα
θα σπέρνουμε
σήμαντρα

Και ανάμεσα
στα εκατομμύρια
των απεικονίσεων

Θα χάνουμε
το νόστο
του εαυτού μας

Ερειπωμένες μέρες
επανδρώνουν
τον απρόσιτο μας βίο

Απαγγέλλοντας
την επιτάφια πατρότητα
του νου μας

Ανάκουστες
εξομολογήσεις
του αιθέρα

Απαύγασμα
αδρών
ωδών θανάτου