Μεθορμιζόμαστε
πανευδαίμονες
στον συρφετό της νόσου
Την γαλήνη
της εκλιπούσας
συνείδησης
Αποκλείοντας
το νόθο έτερο
ειδεχθούς κατοπτρισμού
Αγγέλλουμε
την σύνθλιψη
της αέναης έλλειψης
Αναρτήθηκε από Rat στις 11:20 π.μ.
Αλλά θα πεθάνει και η παγίδα της ομορφιάς της
που τόσο υπομονετικά προσφέρεται
στην εξημερωμένη άγρυπνη θλίψη μου
Σαμιουέλ Μπέκετ
Το παρόν blog αποτελεί μια απόπειρα αυτοέκφρασης σε διαρκή κίνηση.
Η οποιαδήποτε αναπαραραγωγή των ποιημάτων είναι θεμιτή (με η χωρίς την αναφορά της πηγής).
Απαγορεύεται όμως η εμπορική εκμετάλλευση τους.
Ένα ευχαριστώ σ' όλους τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες... αυτός ο εσείς που εγώ εφευρίσκω ενάντια στη λήθη.
1 προσεγγίσεις:
Αγαπητέ μου Rat , παρατηρώ οτι η γραφή σου δυναμώνει όλο και περισσότερο..
Μιλώντας εκ του ασφαλούς πάντα , εφόσον η ορθή κρίση δεν συμπεριλαμβάνεται στα πνευματικά υπάρχοντα του ανθρώπου...
Δε μπορώ να κρίνω τη ποίηση..
Μπορώ όμως να τη διαβάσω...
Μπράβο σου..
Καλό βράδυ να έχεις..
Δημοσίευση σχολίου