Μέσα από την διόπτρα των αφορισμών
λαφυραγωγούμε άδηλα
το τετέλεσθαι
της εκτροπής
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
agnes martin
Μπορούμε χωρίς αμφιβολία να πούμε ότι φτάσαμε
στην πιο μεγάλη δίψα της υπομονής και της μανίας
στην πιο μεγάλη δίψα της υπομονής και της μανίας
Αντουάν Εμάζ
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
Forget the night.
Live with us in forests of azure.
Live with us in forests of azure.
"You know, sometimes I just think I should live fast and die young, and go in a three-piece suit like Charlie Parker. Not bad, huh?"
Bohemia After Dark
agnes martin
jack was out of cigarettes
Αλλά θα πεθάνει και η παγίδα της ομορφιάς της
που τόσο υπομονετικά προσφέρεται
στην εξημερωμένη άγρυπνη θλίψη μου
Σαμιουέλ Μπέκετ
Αυτοπαρουσίαση
Το παρόν blog αποτελεί μια απόπειρα αυτοέκφρασης σε διαρκή κίνηση.
Η οποιαδήποτε αναπαραραγωγή των ποιημάτων είναι θεμιτή (με η χωρίς την αναφορά της πηγής).
Απαγορεύεται όμως η εμπορική εκμετάλλευση τους.
Ένα ευχαριστώ σ' όλους τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες... αυτός ο εσείς που εγώ εφευρίσκω ενάντια στη λήθη.
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ
με πόσες αγρύπνιες συντήρησα τη ζωή μου
Τάσος Λειβαδίτης
Τάσος Λειβαδίτης
αρχείο
Πληροφορίες
2 προσεγγίσεις:
ποιηματα ως θησαυροφυλακια λεξεων και αυτο που προστατευουν - μια ιδεα.
τα ποιηματα σου ειναι γεματα γωνιες
για να σε πληγωσουν μολις περασεις απο τους στιχους και να μη φυγεις γρηγορα..
το να περιποιηθεις την πληγη σημαινει οτι θα προβληματιστεις.
κραυγες, θελεις να ακουστεις.
(συνηθως ομως δε θα σε ακουει κανενας)
αναλαφρα νοηματα που σχηματοποιουνται και οριοθετουνται απο ασηκωτες λεξεις βαριες.
ο αερας που ταξιδευει αναμεσα στις πετρες.
καθε λεξη σου κρυβει πισω της εναν πνιγμο
τοτε που ως πετρα επεσε στη θαλασσα(την ψυχη μου/σου/του/της) και ακολουθησε αμετανοητα την πορεια προς το βυθο.
(ενταξει αποφασισα οτι σημερα εχω χρονο...ουφ)
α. και οπωσδηποτε η ιδεα που σκαρφαλωνει λαχανιασμενη στις γωνιες των λεξεων και πασχιζει απο το κειμενο σου να φτασει στη σκεψη μας.
(brainstorming:P)
Η διόπτρα (αν κατάλαβα καλά τημεταφορά σου) ανήκει στον εξοπλισμό του κυνηγού.Το κυνήγι(αφορισμός),αρα και η ύπαρξη του κυνηγού έχει νόημα αν κ' μόνοι αν υπάρχει θήραμα που ικανοποιεί κάποια ανάγκη του κυνηγού.Η ανάγκη για αποφυγή της αυτεπίγνωσης είναι ίδιον μόνο των ενόχων και η κριτική του σφλάλοντος απο των σφάλοντα(γιατί όλοι κουβαλάμε λάθη) είναι μια έκφανση αυτής της ανάγκης.
Όσο για το ιδεολογικό σου υπόβαθρο.Το γεγονός και μόνο ότι κάποιος ενδίδει σε μια ηθική(είτε εκπορεύεται απο την αλήθεια είτε απο το ψέμα) δέν τον καθιστά μη αντικειμενικό θεωρητή αυτής(δεν περιμένεις απο κάποιον που κατέχει μόνο το ψέμα να πεί την αλήθεια-αυτο θα προυπέθετε την απάρνηση/άρση της ίδιας της οπτκής/φύσης του- πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για την παραδοχή του ψεύδους του);Αν εσυ λοιπόν παραδίδεσαι στη ηθική της "ένδοσης στο οπτικά/αισθητικά ωραίο" πως μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι είσαι αντικειμενικός(ρελιστικός) θεωρητής της αληθινής ηθικής(που δεν είναι βέβαιο αν είναι ή όχι αυτή που κατέχεις);Αν θές να είσαι βέβαιος για την ισχύ της ηθικής θεώρησης σου ίσως θα ήταν καλύτερο να δοκιμάσεις και την αντίθετη ηθική θεώρηση και να έισαι σίγουρος πως αν κατείχεις την αληθεια αυτή θα σου αποκαλυφθεί εναργώς τώρα που(με βάση την υπόθεση) βαδίζεις στο ψέμα.
Δημοσίευση σχολίου