Και είναι η ελπίδα στις κρυφές ματιές στην πόρτα...
Και είναι η ελπίδα στους δείκτες του ρολογιού που συνεχίζουν να προχωρούν βιαστικά...
Και είναι η ελπίδα για κάποιον που δε φάνηκε...
Και είναι η ελπίδα στο σκοινί στο λαιμό σου...
Αχ γλυκιά μου ελπίδα γεννήθηκες για να πεθαίνεις....
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008
Ελπίδα
Αναρτήθηκε από Rat στις 11:34 μ.μ.
Ετικέτες Παλιά κείμενα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 προσεγγίσεις:
πάρα πολύ όμορφοι στίχοι... μου θυμίζουν λίγο καζατζάκη...δεν ξέρω γιατί...
αχ γλυκιά μου ελπίδα γεννήθηκες για να πεθάνεις... πολύ καλό...
χμμμμ...ναι πλ όμορφοι θα συμφωνήσω...
κ το τελείωμα πλ καλό,αλλαααα
δν μ κολλάει καλά μ τ πδοηγούμενα..:S
Δημοσίευση σχολίου