Ανικανοποίητες οι ορμές μας
μπροστά στην ήμερη νιότη
γεύτηκαν την αποστροφή
βαδίζοντας αργά προς την άρνηση
Χαράσσουν κραυγές που δεν ακούγονται
μα γεννούν οράματα και λύσεις με μάσκες
στους απαγορευμένους καρπούς λησμονημένων παράδεισων
κλείνουν τη δροσιά των πρωινών ερώτων
Γεννήθηκαν για ν' ασπάζονται
τ' άσχημα, άχρωμα μαντάτα των ηττημένων
κι έμειναν πια να θλίβονται
γιατί οι άνθρωποι τους σωτήρες πάντα θα σταυρώνουν
Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008
Οι ορμές μας
Αναρτήθηκε από Rat στις 9:23 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 προσεγγίσεις:
Δεν θα πω πολλά λόγια,είναι φοβερό το κείμενο!Υπέροχο...Απλά σε καθηλώνει και σε αναγκάζει να θες να διαβάσεις τον επόμενο στίχο,την επόμενη τυπωμένη κραυγή...
Δημοσίευση σχολίου