Εμείς

Κανένας θεός αρκετά αναμάρτητος δεν βρέθηκε
να μας δώσει την ζωή που χρόνους πολλούς περιμέναμε
την αποκάλυψη της γνώσης κλέψαμε
αδιαφορώντας για το θείο μένος

κινδυνεύσαμε πολλές νυχτιές σε θάλασσες απόμακρες
ξεσκισμένες από τους καιρούς
Είμαστε αλήτες από την πόλη των χαμένων θρήνων
ταχύ το βήμα μας
σκίζει τις πλάκες των βρόμικων δρόμων
το κεφάλι σκυφτό
να μην αντικρίζει την ανικανότητά σας

Να εύχεστε πάντα να 'μαστε περαστικοί
φως πρωινό να μην μας βρει κοντά σας
Δειλοί θνητοί χαθείτε απο το διάβα μας
γιατί η ματιά μας θα σας κάψει
όταν η τρέλα σπάσει τη ζωή
και η λύσσα θα ξεσπάσει
θα πολιορκήσουμε τη πόλη
και οι φλόγες του δικαίου θα γλύψουν τα κατάπτυστα κορμιά σας