Εραστές
ψάχνουν
άγνωστα πρόσωπα
.
Μορφή
ξεχασμένης
αίσθησης
.
Ανθίζουν
λευκούς αποχαιρετισμούς
τα λόγια τους
.
Ότι απέμεινε
βουβό
στη γωνία
.
άβουλη
ύπαρξη
που ζητά μια εξήγηση
.
Και όταν
έρθει
η ώρα εκείνη
.
Και τρυπήσει
τους δρόμους
που διάλεξες
.
Ανόητα μη ρωτήσεις
στο τέλος
λειψοί γιατί βγήκαμε
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Εραστές
Αναρτήθηκε από Rat στις 11:48 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 προσεγγίσεις:
...και όταν έρθει η ώρα εκείνη...
Ολιστική ανακύκλωση εραστών
και κάθε φορά
άλλη μάσκα
ψηλάφιση σ' άλλο κορμί
ανάπηροι χωρίς χέρια
χαιρετισμό αποτείνουμε
μπροστά στην ιδεολογία του έρωτα.
Μόνος
και το αγιάζι του Δεκέμβρη
μεθοκοπά στα μαλλιά μου
και το πυρακτωμένο χνώτο
δραπετεύει απ'το τζάμι
με τη γυάλινη ουλή
Κάπου θα 'σαι
μέσα στη θέρμη τη παράδοξη
που οικειοθελώς προσφέρουν
τα σεντόνια
κάπου θα 'σαι
κρύβεσαι απ'τον βοριά του δωματίου
Υπέροχη ανάρτηση. Λίγα λόγια κι όμως τόσο μεγάλα νοήματα.
Καληνύχτα.
Δημοσίευση σχολίου