Όταν λείπεις

Κάτω από σκυθρωπά πέπλα
η φωνή που αδυνατεί να φτάσει
διστακτικά αποχωρίζεται
το ματωμένο κορμί της ύπαρξης

Αλίμονο και είναι τόσο δύσκολο
ευθεία πορεία να χαράξουμε
φλόγα χρώματος
σε πόλη ερειπωμένη

Κάτοικοι
απύθμενων αβύσων
ακουγόμαστε σαν ύμνοι
καθώς το χάος βιάζει τη θλίψη μας

Έλα και δώσε μου
χάρισμα το κενό σου
να ντύσω με τα πιο λαμπρά σκοτάδια
την απουσία σου