Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αλλά θα πεθάνει και η παγίδα της ομορφιάς της
που τόσο υπομονετικά προσφέρεται
στην εξημερωμένη άγρυπνη θλίψη μου
Σαμιουέλ Μπέκετ
Το παρόν blog αποτελεί μια απόπειρα αυτοέκφρασης σε διαρκή κίνηση.
Η οποιαδήποτε αναπαραραγωγή των ποιημάτων είναι θεμιτή (με η χωρίς την αναφορά της πηγής).
Απαγορεύεται όμως η εμπορική εκμετάλλευση τους.
Ένα ευχαριστώ σ' όλους τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες... αυτός ο εσείς που εγώ εφευρίσκω ενάντια στη λήθη.
3 προσεγγίσεις:
Λυπάμαι γι αυτά που ήμουν και δεν ήθελες.. Λυπάμαι γι αυά που ήθελες και δεν ήμουν..
Καλημέρα.
Σιώπα
και να θωρείς πιο συχνά
τη σάρκινη λύπη
εκεί μονάχη κι ακίνητη
που στέκει
στα μπουντρούμια χείλη σου
μήπως ζητά νερό
Διψώ απο 'σένα
Αγγελική Κορρέ
(Χαϊκού του οίκτου)
Για 'σε λυπάμαι
που τη θλίψη μου σέρνεις
αδιάφορα
***
Καλημέρα.Πολύ όμορφο το μπλογκ σου!Aυτά που γράφεις είναι καταπληκτικά..
Δημοσίευση σχολίου